အိုးေဝ (အစမ္း): October 2007

ေမြးေန႔ဆုေတာင္း

>> Tuesday, October 30, 2007

ဒီကေန႔ ေအာက္တိုဘာ(၃၁)ရက္… ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ျဖဴရဲ႕ေမြးေန႔ေပါ့ဗ်ာ။

ေမြေန႔မွာ ဆုေတာင္းေပးရမယ္ဆိုေတာ့... ဘာဆုေတာင္းေပးရမလဲ။

အင္း… အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔မဟုတ္လား။

ဒီေတာ့ … ယေန႔ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္တုိင္ေအာင္ ဘ၀တစ္ေရွာက္လံုး က်န္းက်န္းမာမာ၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ မိမိလိုရာရည္မွန္းခ်က္ကို အေရာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ဗ်ား။

ၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္း လူပ်ိဳႀကီးဘ၀ကေန အျမန္ဆံုး က်ြတ္လြတ္ပါေစဗ်ား။ ဒါကေတာ့ ဆုေတာင္းေပးလို႔ရတာေတာ့မဟုတ္ဘူး… ကိုယ္တိုင္လံု႔လစိုက္မွျဖစ္မွာ။ အဲဒီေတာ့ … ေနာက္သီတင္းကၽြတ္မတုိင္မီ မိမိခ်စ္ေသာသူနဲ႔အျမန္ဆံုးေတြ႔ၿပီး ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ လက္တြဲႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးတယ္ဗ်ား။ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ျဖဴ သက္ေက်ာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ေစေသာ္…

ကိုလုံး

ကိုေမာင္ျဖဴ

ေနေကာင္းက်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာ၍၊ လိုအင္ဆႏၵ ျပည့္ႁကြယ္၀ပါေစ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္(ဇနိႏွင့္ဇန္ိ၏သူမ)က ကိုေမာင္ျဖဴရဲ႕ အလုိအပ္ဆုံးေတြထဲက အလုိအပ္ဆုံးေတြ ျပည့္စုံပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ဇနိႏွင့္ဇန္ိ၏သူမ

အလြမ္းစာ

>> Saturday, October 27, 2007

ဒီတစ္သက္တာ တစ္ဘ၀စာမွာ

မင္းကိုသာလွ်င္ အခ်စ္ဆုံး။

မင္းခ်က္ေပးတဲ့ ေခါက္ဆြဲေလးကို

ဓာတ္ပုံေလးသာ စားရေသာ္လည္း

ရင္မွာႀကည္ႏူး ႐ႊင္ျမဴးမိ၏။

ခင္မင္ယုယ ျမတ္ႏိုးတြယ္တာ

ခ်စ္ဖြယ္စကား တီတာၾကားကာ

ရင္မွာေႏွာင္ရစ္ အခ်စ္ျဖစ္၏။

သီတင္းကြ်တ္ေလၿပီ။

>> Friday, October 26, 2007

သီတင္းကြ်တ္ေလၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္၏ ဆရာဆိုလည္းဟုတ္၊ အေပါင္းအသင္းဆိုလည္း မွန္ေသာ အကိုႀကီးမ်ားသည္ အခုသီတင္းကြ်တ္ႏွင့္အတူ သူတို႔၏ လူပ်ိဳသိုးဘ၀ႀကီးမ်ားကိုစြန္႔လႊတ္ရန္ စိတ္ထဲတြင္ အစီအစဥ္မ်ားဆြဲ၍တစ္ဖုံ၊ ဟိုခန္းမ၊ဒီခန္းမကိုလူကိုယ္တိုင္သြား၍တစ္လွည့္ စုံစမ္းေမးျမန္းကာ အိုမင္းရန္အတြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။

သူတို႔ေတြ ယင္းသို႔ႀကိဳးစားေနသည္ကို သိရ၊ၾကားရေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း စိတ္ထဲတြင္ မ႐ိုးမ႐ြ ႂကြတတျဖစ္ကာ အလြန္ကို အိုခ်င္မင္းခ်င္စိတ္ေတြသာ ေပၚေနေလေတာ့သည္။ ေျပာလို႔သာေျပာရသည္ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အသက္အရြယ္ငယ္လွေသာသူေတာ့မဟုတ္ေပ။ သီးခ်ိန္တန္သီး၊ ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ ဆိုသည့္စကား ႐ွိေသာ္ျငား၊ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မွာ အခ်စ္ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ပြင့္ထားေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ အခ်ိန္သင့္ေနေသာ္လည္း သီးရန္ကားမစြမ္းသာေသးပါေခ်။ ထိုေသာအခါ ပြင့္ၿပီးသီးရန္ႀကိဳးစားေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္အကိုႀကီးမ်ား၏ အသက္အရြယ္ကိုခန္႔မွန္းၾကည့္ႏိုင္ေပသည္။ သူတို႔မ်ား အိုခ်င္ေနသည္မွာကား၊ အသက္အ႐ြယ္ကို ေျပာလိုျခင္းမဟုတ္ေတာ့ေပ။

ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္သူသက္ထား စ၍ရစဥ္က ကြ်န္ေတာ္၏ငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္ကို စားေရးကာ ခနဲ႔တဲ့တဲ့စာတစ္ေစာင္ေရးေပးဖူး၏။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မနာလို၍ စကားနာထိုးျခင္းျဖစ္ေလသည္။ - ေဟ့ ေကာင္ႀကီး မင္းကေတာ့ အေတာ့္ကို ကံနိမ့္ေန႐ွာၿပီ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ကံနိမ့္လာၿပီဆိုရင္ မိန္းကေလးေတြကို စၿပီး အသည္းအသန္စိတ္၀င္စားလာတာ။ ဒီထက္ကို ကံဇာတာနိမ့္က်လာရင္ ခ်စ္သူရည္းစားဘ၀ကို ခုန္ကူးခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာတာပဲကြ။ မိဘေက်းဇူးကို မဆပ္ႏိုင္ေသးခင္မွာ အဲဒီစိတ္ေတြေပၚလာတာဆိုရင္ အေတာ္ဆိုးေနၿပီ။ မင္းက ေႂကြးၿမီေဟာင္းကို မဆပ္ႏိုင္ေသးခင္မွာ၊ ေႂကြးသစ္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားတာ ေအာင္ျမင္ဖို႔လမ္းစရေနၿပီ။ မင္းရဲ႕ကံက အေတာ္ကို နိမ့္ေနၿပီ။ ငါကေတာ့ ကံအေတာ္ျမင့္ေနတယ္ကြ။ ငါကိုယ္တိုင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံနိမ့္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစကာမႈ ဘယ္မိန္းကေလးကမွ ငါကို ကံနိမ့္ခြင့္မေပးေသးဘူးကြ။ မိဘကို လုပ္ကိုင္ေကြ်းေမြးခြင့္ရတာေပါ့ကြာ။ - ၅ႏွစ္ခန္႔ မေတြ႔ရေသာ ယင္းသူငယ္ခ်င္းကို ကြ်န္ေတာ္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေတြ႔ေသာအခါ သူသည္လည္း ကံနိမ့္ေစရန္ အေတာ္ႀကိဳးစားေနရဆဲျဖစ္ေလသည္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ေရးဆိုထားေသာမိန္းကေလးမွ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းအား င႐ုတ္ပင္ေလးေပးကာ ရွင္သန္ႀကီးထြားေအာင္ အစိုက္ခိုင္းေလသည္။ အကယ္၍ င႐ုတ္ပင္သည္ ေျခာက္ကပ္ကာ အသက္မရွင္ပါက သူမအားမခ်စ္၍ ဂ႐ုမစိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္မည္ေျပာသျဖင့္တစ္ညေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ထံမွာအိပ္ရန္ေျပာေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် တားမရေခ်။ င႐ုတ္ပင္အား ေနသာသည့္ဖက္တြင္ ေနျပရန္ႏွင့္ ေရေလာင္းရန္ ျပန္ေျပးေလေတာ့သည္။

တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သည္ ကံျမင့္ေသာ အေျခအေနသို႔ ႐ုတ္ခ်ည္းေရာက္သြားသည္။ အေၾကာင္းမွာကား- သူ၏ေကာင္မေလးမွ စိတ္ေကာက္၍ မေခၚမေျပာလုပ္ကာ ဒဏ္ခတ္ေနေသာကာလျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူက- မခ်စ္မိလို႔ေသတဲ့သူမ႐ွိဘူးကြ၊ ခ်စ္မိလို႔အသည္းကြဲရတဲ့လူပဲ႐ွိတာ-ဟု ဆို႔ဆို႔နစ္နစ္အသံႀကီးျဖင့္ ၀မ္းပန္းတနည္း တဖြဖြေျပာသံကိုလည္း ၾကားဖူးပါသည္။ ခက္လိုက္ပါဘိ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ပုရိသေယာက္်ားအေပါင္းတို႔။

တကယ္တမ္းတြင္ ကြ်န္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ကဘဲ လြဲေနသလား၊ ေနရာတိုင္းတြင္ ဤကဲ့သို႔ပဲလားမသိ။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထင္ ပြင့္ခ်ိန္တန္ေသာ္လည္း မပြင့္ရဲ၊ မဖူးရဲျဖစ္ေနေသာသူမ်ား ယခုကာလတြင္ အလြန္ပင္မ်ားျပားလွသည္ ဟုထင္ပါသည္။ အေၾကာင္းအရင္းစစ္ကို ႐ွာေဖြၾကည့္လိုက္လွ်င္လည္း အေျခခံအေၾကာင္းမွာ စီးပြားေရးအဆင္မေျပတာက စမည္ထင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း ဤသို႔ေသာ အဆင္မေျပမႈေတြ မ်ားသည့္အထဲပင္- လူကပဲ အခ်ိန္ကုိလိုက္ျပီး ေျပာင္းလဲတာလား၊ အခ်ိန္ေတြကပဲ လူကိုေျပာင္းလဲေစတာလား မသိဘူးေနာ္၊ ငယ္ငယ္တုန္းေတာ့ ရည္းစားစာေပးဖို႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္တာကိုးဗ်- ဆိုၿပီး အ႐ွက္ေတြကို ေဘးဖယ္ကာ ႀကိဳးစားသျဖင့္ အလြမ္းတကာ့ အလြမ္းထဲမွာ ခ်စ္သူကိုလြမ္းရတဲ့အလြမ္းက အင္ဖဲနတီနဲ႔ ညီမယ္ထင္တယ္လို႔ တဟီးဟီးျဖင့္ေျပာရေသာ အဆင့္ကို ေရာက္သူမ်ားလည္း ေရာက္ၾကရသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ လူပ်ိဳႀကီး၊ အပ်ိဳႀကီးမ်ားကလည္း သီတင္းကြ်တ္ၿပီဆိုလွ်င္ အိမ္အျပင္သို႔ ထြက္ခ်င္စိတ္ေတြ နည္းကုန္က်ေလသည္။ အေၾကာင္းမူကား လူအမ်ားက သူတို႔ကိုၾကည့္ၾကေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို မႀကိဳက္ၾက၍ျဖစ္ေလသည္။ သံသယျဖင့္ၾကည့္ၾကေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို ႀကိဳက္သူမ႐ွိ၊ ယူသူမ႐ွိလို႔ မဟုတ္ဘူးေဟ့၊ မယူႏိုင္ေသးလို႔ မယူရတာေဟ့ ဆိုတာကို မ်က္လုံးဟန္ျဖင့္ ဘယ္လိုျပန္ေျပာရမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရတာကိုက အေမာပင္။

မည္သိုေသာ အေၾကာင္းရင္းေတြ႐ွိေစကာမႈ သီတင္းကြ်တ္ၿပီဆိုလွ်င္ကာ အိမ္တြင္းပုန္းသူမ်ား႐ွိသလို၊ မိႈရသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ကာ အိုရန္၊မင္းရန္ျပင္ဆင္သူမ်ားကလည္း ျပင္ဆင္ေနၾကေလၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း ဒီတစ္၀ါကြ်တ္တြင္ ဘယ္သူငယ္ခ်င္း အပ်ိဳႀကီးမ်ား၊လူပ်္ိဳႀကီးမ်ား ကြ်တ္ၾက၊လြတ္ၾကေသာ ဘ၀ကိုေရာက္ၾကမလဲဆိုတာကိုသာ စဥ္းစားရင္း ေနာက္တစ္၀ါကြ်တ္ေတာ့ ငါ့အလွည့္ေပါ့ကြာဟု စိတ္ထဲမွာတြင္ က်ဳံး၀ါးေနမိေတာ့သည္။