အိုးေဝ (အစမ္း): ဆံသဆိုင္

ကိုလူေသြးတစ္ေယာက္ ရူူပါတင္ပို႔ဆိုၿပီး သမိုင္းလမ္းဆံုမွာရွိတဲ့ ဆံသဆိုင္ရွိရာကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ ကိုလူေသြး အဲဒီဆံသဆုိင္ကိုသြားခ်င္ေနတာၾကာပီ။ ေရာက္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုလူေသြးကို ဒီလိုေျပာၾကတာကိုး… အဲဒီဆိုင္က ေခတ္မီတယ္၊ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ဆံပင္ပံုစံကုိေျပာလိုက္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ညွပ္ေပးတယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေကာင္မေလးေတြက ဆံသေပးတယ္ စသည္ျဖင့္စံုလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ မူလရည္ရြယ္ထားတာကေတာ့ ဆံပင္ညွပ္ယံုပါပဲ။ ဆံသဆိုင္ေရာက္ေတာ့ လက္သည္းေျခသည္းပါ ျပဳျပင္ေပးတယ္ဆိုေတာ့ ကိုလူေသြး လက္ေခ်ာင္းေျခေခ်ာင္းေလေတြကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဟာ… လက္သည္းေျခသည္းေတြ ရွည္ေနပါ့လား။ အင္း… တစ္ခါတည္း လက္သည္းေျခသည္းေတြပါ ျပဳျပင္သြားမယ္လို႔ စဥ္းစားမိတာေပါ့။ ကိုလူေသြးကို လူငယ္က ဆံသေပးတယ္။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က လက္သည္းေျခသည္း ျပဳျပင္ေပးတယ္။ ဟဲဟဲ… ကိုလူေသြး ေကာင္မေလးကို သေဘာက်သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးကို တစ္ေနရာရာမွာ ခ်ိန္းၿပီး စကားေျပာဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ကိုလူေသြး။ ။ မိန္းကေလး ခင္ဗ်ားနာမည္ေလးေျပာျပလို႔ရမလား။
မိန္းကေလး။ ။ ကၽြန္မနာမည္ မဏီစႏၵာပါရွင္။
ကိုလူေသြး။ ။ အင္း ငါ့နာမည္… က်န္စစ္သားလို႔ေျပာင္းရရင္ေကာင္းမလား… စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားေနတာ… မဏီစႏၵာ ဒီညအခ်ိန္ရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ညစာ ဖိတ္ေကၽြးခ်င္လို႔ပါ။ တစ္ေနရာရာမွာေပါ့ဗ်ာ။
မိန္းကေလး။ ။ အို… ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…. ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္… ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔အတူ ညစာ မစားႏုိင္ပါဘူး… ကၽြန္မမွာ ခ်စ္သူရွိတယ္။ ကၽြန္မခ်စ္သူ သိသြားရင္ စိတ္ဆိုးမွာေပါ့ရွင္။
ကိုလူေသြး။ ။ ဟာ… ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ညစာ စားလို႔ရပါတယ္… ျပႆနာမရွိပါဘူး… ခင္ဗ်ား ခ်စ္သူဆီကို ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္ေပါ့ … ဒီည ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ညစာ အတူသြားစားမယ္လို႔။
မိန္းကေလး။ ။ ကၽြန္မခ်စ္သူဆိုတာက အခု ရွင့္ကုိ ဆံပင္သေပးေနတဲ့သူ။ သူ႕ကို ရွင္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေျပာလုိက္ေပေတာ့။