အထီးက်န္

သိပါတယ္
ခါးခါးသီးသီးျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ
ဒီလိုသာ မင္းနဲ႔စကားေျပာရရင္။
ခ်စ္ခင္စိတ္႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္မွ
တို႔လူသားအားလုံးက အထီးက်န္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
အသက္႐ွင္ေနတုန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေသသြားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ
လူဆိုတာက အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္တည္းပါ။
တစ္ေနရာရာမွာ ပိုၿပီးလင္းလက္ေတာက္ပေနႏိုင္သလို
တစ္ေနရာရာမွာ ပိုၿပီးသိပ္သည္းေမွာင္မိုက္ေနႏိုင္တာေပါ့။

ဟို.. ေကာင္းကင္မွာ နတ္သမီး၊
ျပတင္းတံခါးမွာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းၫိႇလို႔
လူေတြရဲ႕ႏွလုံးသားကို မွ်ားယူဖမ္းဆီးဖို႔
ပိုက္ကြန္ပစ္ရေအာင္။

မ်ားမ်ားရေလ ပိုခ်မ္းသာေလေလ
ပိုၿပီး နာက်င္တဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္ခံရ၊
ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္မွ မ႐ွိပါဘူး၊
အဲဒီမွာ ခဏေလးပဲ၊ ကေလးဘ၀မွာ မ်က္ရည္က်သလိုေပါ့။

ဒီေန႔မွာ မသိခ်င္ဘူး
မနက္ျဖန္မွာ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို၊
ငါ့ကို အလင္းထြန္းၫိႇေပးဖို႔
ေမ့သြားရင္လည္း ေမ့ပါေစေတာ့။

တို႔ေတြအားလုံးက အထီးက်န္ေတြပါ
အိပ္မက္ေတြမက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို မညာၾကပါနဲ႔။
သိပါတယ္
ခါးခါးသီးသီးျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ
ဒီလိုသာ မင္းနဲ႔စကားေျပာရရင္။

(S. Mavrin, M. Pushkina)
ျမန္မာျပန္ - ဇနိ