လက္ေဆာင္

တဦးတေယာက္ဆီက လက္ေဆာင္ေလးေတြရလိုက္တုိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ဝမ္းနည္းစရာေတြ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အခ်ိန္၊ ထူးျခားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ရတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ပိုလို႔ အမွတ္ရမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္ေဆာင္ရရင္ သိပ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားခဲ့တယ္။ တခဏတာ စိတ္အေျပာင္းအလဲေလးေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ စိတ္ပူပင္တာေတြ အနည္းနဲ႔အမ်ား ေလ်ာ့သြားတတ္တာကို သတိထားမိပါတယ္။


သာမန္အခ်ိန္ဆို ဒီလိုပဲ လုပ္စရာလုပ္၊ စားစရာခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မက ေနမေကာင္းျဖစ္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ အေတာ္အားငယ္တတ္တာပါ။ ငယ္ငယ္က ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ အိပ္ယာထဲကေန အေဖနဲ႔အေမကို တေယာက္တလွည့္ ေအာ္ေခၚေနခဲ့တာ။ အနားကို အေမတို႔ေရာက္လာေတာ့လည္း ဘာမွမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ဆို အေဖက ကၽြန္မတို႔အိမ္နားမွာ ကၽြန္မႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲေလး ဝယ္လာေပးတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆို ကၽြန္မက ေနေကာင္းသြားတာ။ ေခါက္ဆြဲဆိုလည္း အျပားအႀကီး ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲသုပ္မွ ႀကိဳက္တာပါ။ ဘာအသားမွမပါလည္း ႀကိဳက္တာပဲ။ “အေမ သမီးေနမေကာင္းဘူး” ဆုိရင္ အေဖက သေဘာေပါက္တယ္။ ေခါက္ဆြဲထုပ္ေလးဆြဲလာေတာ့တာ။ အေဆာင္မွာ ေနခဲ့တုန္းကလည္း ခဏခဏဖ်ားတာ။ အေႏြးထည္ေလး အျမဲဝတ္ေနရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက မုန္႔ေလးနဲ႔လာေမးမွ ေနျပန္ေကာင္းခဲ့တာ။

ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္း အဖ်ားႀကီးၿပီး လူက အားနည္းေနတယ္။ တပတ္ေလာက္ အိပ္ယာထဲမွာ ေခြေနၿပီး စိတ္အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ ဝမ္းကြဲအစ္ကိုက စလံုးကေန လက္ေဆာင္ပို႔လိုက္တယ္။ သားေရလက္ပတ္နာရီကေလး။ အဲဒါေလးၾကည့္ၿပီး ေနျပန္ေကာင္းစျပဳလာခဲ့တယ္။ ကၽြန္မက လက္ေဆာင္ေလးေတြရရင္ ေပ်ာ္သလို သူမ်ားကိုလည္း ေပ်ာ္ေစခ်င္ေတာ့ ဂရုတစိုက္ေပးတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္ရင္ အိမ္သားေတြအတြက္ လက္ေဆာင္သယ္ရတာ မေမာႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အညာက ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္ဆို ေအာက္ျပည္ကတဆင့္လာမွ ရတာဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ကေနဝယ္ရင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေကာင္းတာေတြ ရတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ျပန္ေတာ့မယ္ဆို အေမ့အတြက္ ငါးပိမ်ိဳးစံု၊ ငါးေျခာက္အမယ္စံု ျခင္းအႀကီးနဲ႔ တနင့္တပိုးသယ္သြားတယ္။ ငါးပိေရက်ိဳကိုလည္း ပလပ္စတစ္ဘူးနဲ႔ သယ္တာေပါ့။ ငါးပိေရက်ိဳကို အေဖက မက္ေမာမွန္းသိလို႔ ပါေအာင္ ေသခ်ာ သယ္ရတယ္။ သိရိမဂၤလာေစ်းကို မေမာမပမ္းသြားဝယ္ရတယ္။ အိမ္ျပန္လို႔ ကၽြန္မလက္ေဆာင္ေတြ အေမႀကိဳက္တယ္ဆို ကၽြန္မေပ်ာ္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္မေမာင္ေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ျပန္လာရင္ေတာ့ အိမ္အတြက္ ဘာမွ ပါမလာခဲ့ဘူး။ သယ္ရတာ ရႈပ္လို႔တဲ့ေလ။

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ညကလည္း လက္ေဆာင္ေလးေတြရလို႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာပါ။ အမေတြက ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္စိတ္ကိုမ်ား သိေနၾကေလသလား မသိဘူး။ အဖိုးတန္လက္ေဆာင္ေလးေတြ လာေပးသြားၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုဇနိနဲ႔ႏွစ္ေယက္စိတ္ကူးယဥ္လိုက္တဲ့အခါ အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ညေလးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အမႏုစံက မုန္႔ဖိုးယန္းေတြလာေပးသြားတယ္။ အမတန္ခူးက ႀကိဳက္သေလာက္ျဖည့္သံုးဆိုၿပီး ခ်က္လက္မွတ္ေပးသြားတယ္။ အမခ်ိဳသင္းေပးသြားတာက ေလယာဥ္လက္မွတ္။ ဘယ္ရမလဲ ႏွစ္ေယာက္သမား စိတ္ကူးေတြယဥ္လိုက္ၾကပံုမ်ား ပါးစပ္ကို မပိတ္ႏိုင္ဘူး တၿပံဳးၿပံဳးေပါ့။

မဇနိ။ ။ ကဲ ကိုဇနိေရ အမခ်ိဳသင္းက ေလယာဥ္လက္မွတ္ေပးသြားတယ္။ ကိုဇနိ ဂ်ပန္လာမလား။ ဒါမွမဟုတ္ မဇနိလာခဲ့ရမလား။
ကိုဇနိ။ ။ ေဟ ဘယ္မွာလဲကြ ေလယာဥ္လက္မွတ္ (ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ အလိုခ်င္ဆံုးေလးပါ)။
မဇနိ။ ။ ေၾသာ္ ကြန္းမန္႔ကိုသြားၾကည့္ ခုေလးတင္ပဲ အမခ်ိဳသင္းေပးသြားတာ။
ကိုဇနိ။ ။ ဟာ နိပ္သဟ ဒါေၾကာင့္ေျပာတယ္ အမေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္ဆို
မဇနိ။ ။ ကိုဇနိမေျပာလည္း ဒို႕က အမေတြကို ခ်စ္ၿပီးသား။ ဒါနဲ႔ ဘယ္သူက ဘယ္ကိုလာၾကမလဲ စဥ္းစားစမ္းပါအံုး။
ကိုဇနိ။ ။ ေအးကြာ ငါလည္း ဂ်ပန္ကိုလာခ်င္တယ္။ မင္းကိုလည္း ဒီမွာေလွ်ာက္လုိက္ပို႔ခ်င္တယ္။
မဇနိ။ ။ သိၿပီ ကိုဇနိရ
ကိုဇနိ။ ။ ဘာသိတာလဲ ဟ
မဇနိ။ ။ ဒီမယ္ အမခ်ိဳသင္းေပးသြားတဲ့ကြန္းမန္႔မွာ ရုရွ-ဂ်ပန္လို႔ ပါတာ။
ကိုဇနိ။ ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုဇနိပဲ ဂ်ပန္လာေတာ့မယ္ေလ ေကာင္းဘူးလား။
မဇနိ။ ။ အင္း အင္း
ကိုဇနိ။ ။ အေတာ္ပဲ အမတန္ခူးက ခ်က္လက္မွတ္ေပးထားတာ မင္းအတြက္လက္ေဆာင္ေလးေတြ ဝယ္ဖို႔ သံုးလိုက္မယ္ေနာ္
မဇနိ။ ။ ဘယ္ေလာက္ျဖည့္ၾကမလဲ ဟင္။ အမက ႀကိဳက္သေလာက္ျဖည့္သံုးလို႔ မွာသြားတာ။
ကိုဇနိ။ ။ ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ကြာ။ မင္းအတြက္ ပယင္းလည္ဆြဲ၊ ဆြဲသီး၊ နဲ႔ ပယင္းလက္ဝတ္ရတနာ တဆင္စာရယ္။ မာသရိုရွကာအရုပ္ေလးေတြရယ္ ဝယ္ေလာက္ရံုဆို ေတာ္ေလာက္ပါၿပီကြာ။
မဇနိ။ ။ အယ္ မာသရုရွကာေလးေတြကို မမႏုစံရယ္ ညီမျမရြက္ေဝရယ္ မဝါဝါတို႔မိသားစုအတြက္ရယ္ မေမေအာင္နဲ႔ညီမအတြက္ပါ ဝယ္လာခဲ့အံုးေနာ္။
ကိုဇနိ။ ။ ေအးပါ စိတ္ခ်ေလ။ အိုဆာကာကို သြားလည္အံုးမယ္ဆိုေတာ့ မမႏုစံအတြက္လည္း ေပးရမွာေပါ့။
မဇနိ။ ။ အယ္ ကိုဇနိ
ကိုဇနိ။ ။ ဘာလဲ ဟ
မဇနိ။ ။ အေတာ္ပဲ သိလား
ကိုဇနိ။ ။ ဘာေတာ္တာလဲ ေျပာစမ္းပါအံုး
မဇနိ။ ။ အမႏုစံက ယန္းxxxxxxxxxxx ေပးသြားတယ္ေလ။
ကိုဇနိ။ ။ အဲဒါ ဘာျဖစ္
မဇနိ။ ။ ဘာျဖစ္ရမလဲ ဒီေရာက္ရင္ အဲဒါေတြနဲ႔ေလၽွ်ာက္လည္ၾကမယ္ေလ
ကိုဇနိ။ ။ အၾကံပိုင္လွခ်ည္လား။ အမေတြက ငါတို႔အတြက္ ျပည့္စံုေအာင္လက္ေဆာင္ေတြ ေပးသြားၾကတာကိုး။
မဇနိ။ ။ ဟုတ္ပါ့။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္။
ကိုဇနိ။ ။ ဒါေတာင္ မမခင္ဦးေမေပးတဲ့ မုန္႔ဖိုးေတြ ရွိေသးတယ္။
မဇနိ။ ။ ကိုႀကီး ဝီကလည္း လက္ဖြဲ႔ခ်င္လွၿပီေျပာတယ္။
ကိုဇနိ။ ။ အားလံုးက ပြဲေတာင္းေနၿပီကြ။
မဇနိ။ ။ ေမာင္ေလးေတာင္ငူကလည္း လက္ဖြဲ႔ခ်င္ေနၿပီတဲ့။
ကိုဇနိ။ ။ ေမာင္မ်ိဳးက စံုတြဲေတာင္လာကန္ေတာ့သြားေသးတာေနာ္။
မဇနိ။ ။ သာမီးေမမိုးကလည္း လက္ဖြဲ႔ခ်င္လို႔ သူ႔ေမာင္ကိုပူဆာေနတယ္ေျပာတယ္။
ကိုဇနိ။ ။ အြန္လိုင္းမွာ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္လာၿပီ။
မဇနိ။ ။ ေဆာင္မလို႔လား။
ကိုဇနိ။ ။ မျဖစ္ေသးဘူး။ ဒါဆို သူတို႔က အြန္လိုင္းက E Card ေလးေတြပဲ လက္ဖြဲ႔ၾကမွာ။
မဇနိ။ ။ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ေနာင္ႏွစ္ သီတင္းကၽြတ္ေပါ့ ကိုဇနိရယ္။
ကိုဇနိ။ ။ ေအးပါကြယ္။
ဒီလိုနဲ႔ လက္ေဆာင္ေလးေတြခ်စ္တဲ့ မဇနိတေယာက္ အမေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ တညတာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

မဇနိ