အိုးေဝ (အစမ္း): အခ်စ္ဆိုသည္မွာ

အမသက္ေဝက တက္ဂ္ထားတယ္ဆိုလို႔ အခ်စ္ဆိုသည္မွာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ဆိုေတာ့ အဓိပၸါယ္ေတြဖြင့္ရေတာ့မွာေပါ့ေလ။ အဲသလိုေတြ အဓိပၸါယ္ေတြဖြင့္ရမွာကိုေတာ့ တကယ္ေတာ့ မရဲပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ္ထင္တာကိုယ္ေရးလိုက္မယ္လို႔ပဲ စိတ္ထဲထားၿပီး ေရးလိုက္ပါတယ္။ ေဘာ္ေဘာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ လိုရင္းကို မေရာက္ခဲ့ရင္လည္း ေဆာတီးလို႔ ေျပာပါရေစ။

အခ်စ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ က်ေနာ္က တျခားဟာေတြကိုပါ တြဲၿပီးေျပာခ်င္တာပါ။ ခ်စ္တာထဲမွာ ေမတၱာေပးတာေတြ၊ သစၥာထားတာေတြ၊ အနစ္နာခံတာေတြ၊ ကူညီခံစားေပးတာေတြ၊ နားလည္မႈေပးတာေတြ ….. … .. ပါ ပါလာမွ အခ်စ္ဆိုတာ ျပည့္စုံမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္အေၾကာင္းကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ေယာက္ကိစၥဟာ တစ္ေယာက္တည္းကိစၥလို ခံစားႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အေတာ့္ကို ခ်စ္ေနၿပီလို႔ထင္မိပါတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့စံႏႈန္းထားေတြ မကိုက္ညီလို႔ မခ်စ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့လည္း အဲသလို အခ်စ္က တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ခ်စ္မိသြားရင္ စံႏႈန္းထားေတြကလည္း က်ိဳးျပတ္သင့္သေလာက္ က်ိဳးျပတ္သြားတာမ်ိဳး၊ မႀကိဳက္တာေတြကလည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့ စာရင္းမ်ိဳးထဲ ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္တဲ့ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ကေတာ့ … လူတစ္ေယာက္က လူအမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံၿပီး က်င့္ႀကံေနထိုင္၊ ေဟာေျပာ သြင္သင္၊ နည္းမွန္လမ္းမွန္ကို ျပတာမ်ိဳးပါ။ သူကေတာ့ တဦးတေယာက္ကို ခ်စ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ လူသားအမ်ားကို ခ်စ္တာမ်ိဳးဆိုေတာ့ အေတာ့္ကိုလည္း ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
လူအမ်ားကလည္း သူတို႔ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ေျပာတာေတြ၊ ေပးခဲ့တဲ့ နည္းေတြကို တကယ္လိုက္လုပ္ရမွာပါ။ ေလးစားေလာက္ေအာင္ စံနမူနာထားေလာက္ေအာင္ ေန(ေန)သြား၊ က်င့္(ေန)သြား၊ ခ်စ္(ေန)သြားတဲ့ သူေတြကိုလည္း တန္ဖိုးထားမိပါတယ္။

ကဲ ..အမသက္ေဝေရ သတိတရ တက္ဂ္လို႔လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။