လက္ဖက္ႏွပ္

မဇနိတစ္ေယာက္ လက္ဖက္ေတြ အိမ္ကေရာက္လာေတာ့ ၾကာရွည္ခံေအာင္ ျပဳရျပင္ရပါတယ္။ ျပဳၿပီးျပင္ၿပီးသား ပုံေတြကို က်ေနာ္က စာေရးၿပီးတင္လိုက္တာပါ။ လက္ဖက္ေလးေတြက အညႊန္႕ေလးေတြ မပ်က္ေအာင္ ႏွပ္ရတာပါတဲ့။

ကဲ က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ သူက ေရးဆိုလို႔ေရးတာ အဆင္မေျပေတာ့ သူ႔ (မဇနိ)ပဲ ဆက္အေရးခိုင္းလိုက္ေတာ့တယ္။


လက္ဖက္သားကို ညက္ေနေအာင္ႏွပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္မအေမကေတာ့ အရြက္ပ်က္ရင္ မႀကိဳက္ဘူးတဲ့။ ဒါနဲ႔ ေထာင္းရတာလည္း သက္သာေအာင္ အေမႏွပ္သလိုေလး ႏွပ္ထားတာပါ။ လက္ဖက္ကို ေရေဆး၊ ေရညွစ္လို္က္ၿပီး ဆား၊ သံပုရာရည္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴရယ္ နယ္လိုက္ၿပီး ဆီပါထည့္လိုက္တယ္။ ဖန္ပုလင္းထဲမွာ ဆီမ်ားမ်ားေလာင္းၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္ရင္ အၾကာစားလို႔ရတာပါပဲ။

ဒါကေတာ့ စားခ်င္တဲ့အခါမွ ပုလင္းထဲက လိုသေလာက္ေလးခြဲၿပီး ခ်ဥ္ငံစပ္သုပ္လိုက္တာပါ။ ပဲေၾကာ္ေလးရွိတုန္း ဒါမ်ိဳးသုပ္စားရတာ။ မဟုတ္ရင္ လက္ဖက္ႏွပ္ေလးပဲ ျဖစ္သလိုစားရတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ေတာ့ မထူးဆန္း၊ မရွားပါးတဲ့အရာေတြပါ။



ခ်င္းႀကိဳက္တတ္တဲ့ကၽြန္မက လက္ဖက္သားထဲကို ခ်င္းလွီးထည့္ၿပီး တပုလင္းႏွပ္လိုက္ေသးတယ္။ ခ်င္းႀကိဳက္တဲ့သူဆိုေတာ့ ေမႊးတယ္ေပါ့။

ေစာေစာကေျပာသလို ခ်င္းႀကိဳက္ေတာ့ ဒီမွာ ခ်င္းေပါက္မေတြ႔တဲ့အခါ စိတ္ကူးတည့္သလို ခ်င္းတက္မ်ားမ်ား ၀ယ္ထားလိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကိုလဲ အပပ္စိုက္ထားတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဟင္းခ်က္တဲ့အထဲထည့္။ တခါတေလေတာ့ ပါးပါးလွီးၿပီး သုပ္စားပါတယ္။ အိမ္မွာဆို အေမက ကၽြန္မအတြက္ ခ်င္းေပါက္မျပတ္ေအာင္ ၀ယ္ထားေပးရတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္စားရင္ ခ်င္းခ်ဥ္ေလးနဲ႔ တို႔စားရတာ သိပ္ႀကိဳက္တာပါ။ ဆိုင္ကလည္း ခ်င္းေစ်းႀကီးလို႔လားမသိ ပန္းကန္ေပါက္စေလးနဲ႔ နည္းနည္းေလးေပးတယ္။ “ကိုဇနိ ခ်င္းေတာင္းေပးေနာ္” လို႔ေျပာရင္ ေတာင္းေပးရွာတယ္။ တခါက ႏွစ္ခါျဖစ္လာရင္ သူလည္းရွက္ရွာတယ္ထင္ပါရဲ႕ “ခ်င္းကို အဲေလာက္ႀကိဳက္သလား” လို႔ ေမးဖူးတယ္။ ကဲ ဒါနဲ႔ပဲ ခ်င္းလွီးၿပီး ပဲမႈန္႔အက်က္၊ ပုဇြန္ေျခာက္ေလးနဲ႔သုပ္စားလိုက္ေတာ့ အာသာေျပသြားတယ္ဆိုရမယ္။


မဇနိ